Blog
Bij natuurlijk onderwijs is er een evenwicht tussen praktische- en cognitieve vaardigheden. En beide mag je verder ontwikkelen door gebruikmaking van intuïtie en ingeving (Vraag maar aan Einstein!). Dan ontstaat er vloeiend, vernieuwend en plezierig leren.
Beide hersenhelften en het lichaam worden veel meer gestimuleerd en gebruikt. Daarom zijn we van nature zo multi-functioneel!
Er zijn steeds meer scholen die deze methode bewust of bewuster inzetten.
Bijvoorbeeld door vaker te kiezen voor een praktisch thema en daar de cognitieve opdrachten (van het moment) aan te hangen.
Ja dat is een grote verandering, maar de leer- en sfeerresultaten zijn ook heel anders.
Is dit geschikt voor scholen die enkel gericht zijn op maximale cognitieve scores? Is het geschikt voor onflexibele mensen? Is het geschikt voor leraren en directeuren die stiekem angstig zijn voor het anders doen?
Nee, maar deze mensen zullen langzaamaan van het toneel verdwijnen.
Natuurlijk onderwijs stimuleert ontspannen en vriendelijke leerlingen, die praktisch even sterk zijn dan cognitief. Want wat zullen ze dat nodig hebben in het herbouwen van een maatschappij die uiteen valt, omdat het oude simpelweg niet meer werkt.
Zoveel leraren en leerlingen ongelukkig en gestrest. Volle lokalen, stilzitten, binnen, te veel taken, de max. is al lang geleden bereikt.
Een voorbeeld van het nieuwe natuurlijk leren:
Hoe maak je een reinigend watersysteem op school (die gebruikt kan worden voor de school(moes)tuin, voor de afwas en voor de toiletten. Dit kan op verschillende niveaus worden uitgedacht en uitgevoerd en mag weer samenkomen.
Hoe gebeurde dit vroeger of in het buitenland. Zelf brainstormen, tekenen, knutselen, over schrijven. Verschillende methodes testen. Hoe doet de aarde dit zonder tussenkomst van de mens. Wat doet dit water met je lichaam en wat doet het huidige steeds meer vervuilde water met je lichaam. Berekeningen maken. Hoe ga je om met elkaar en met mislukkingen. Zorgzaam voor materiaal en de natuur. Hoe kom je (bijna kosteloos) aan materialen, hoe kun je het nieuwe promoten. Zet je door of haak je af. Wat maakt het dat je toch verder komt. Hoe kun je het nieuwe leren wat nog niet in detail is omschreven?
Voor dit soort veranderingen in opdracht en onderwijs is lef en daadkracht nodig. Maar ook het goed uitdenken en aanvoelen van. Steeds vaker zul je zien dat wat nog voor velen onmogelijk lijkt zich voordoet (het is er al). De juiste mensen zijn er en zullen zich dit diep van binnen herinneren.
Stoeien is speels, rollen, duwen, draaien, uitdagen, een licht handgevecht.
Vechten is schoppen, slaan, schelden, teckelen, lang tegenhouden, het is vaak stiekemer, met een dunne of dikkere laag agressie.
Stoeien kan gevoelig zijn.
Vechten doet vaak pijn, innerlijk en uiterlijk, maar wordt niet toegegeven.
Stoeien is het loslaten van energie.
Vechten is het opbouwen van negatieve energie.
Stoeien is een spelvorm.
Vechten is een geldingsvorm.
Bij stoeien ben je beide vrolijk.
Bij vechten ben je gespannen/ strak/ geconcentreerd.
Bij stoeien zeg je soms stop en luister je.
Bij vechten kun je niet zomaar stoppen, je emoties zijn aan de haal en je luistert niet meer goed naar de ander.
Meestal is er een gebrek aan begeleiding, uitleg of inzicht dat dat wel nodig is. Iets te veel vertrouwen het zal wel loslopen, ze komen wel als er wat is. Maar dat gebeurt vaak niet want kinderen denken al snel het zal wel normaal zijn, de anderen doen het ook. (Dat hoor je ook vaak als je er heen loopt: 'Dat is normaal hoor! Doen we altijd'.
Wat mag je dan doen: Consequent corrigeren wanneer het misgaat en bewust ruimte geven voor stoeien en wat is dat nu eigenlijk. Uitleg geven en dit zo nu en dan herhalen. En.. complimenten geven wanneer ze leuk hebben gespeeld.
Kinderen vinden het niet erg als je in de buurt bent of zo nu en dan even kijkt. Het geeft zelfs de grootste boefjes een gevoel van veiligheid.
Want dat, dat missen ze nog weleens.
Het is mooi om stoeien al thuis te leren, dikke pret met je ouders. Of in de sport of bij een vriendje of op het schoolplein. Je leert met plezier wat grenzen zijn, je leert je speels met elkaar te verbinden, mooi toch!
Dus niet vechten oogluikend toestaan en normaal maken wat niet normaal is, niet meer de andere kant opkijken. Omdat kinderen tijd nodig hebben om te leren wat grenzen zijn. Het kinderbrein is niet in staat om bij één correctie het gewenste gedrag vol te houden. Je moet rustig blijven corrigeren, altijd. Thuis, op school, bij vriendjes, bij de opvang, op de camping, bij de sport.
Jij, ik, wij allemaal, het hoort erbij.
Dan creëren we samen plezier, veiligheid, het toepassen van gezonde grenzen. En het mooie is dat ze dit later zelf ook gaan doen. Grenzen hanteren in gedrag, in werk, in posities, in meningen, in keuzes voor vrede of voor oorlog.
Hier begint het, bij onze kinderen. In aandacht, tijd, uitleg, in begeleiding van emoties, in begeleiding van spel en in het stoppen van vechten.
Het is zo pijnlijk om te zien dat kinderen elkaar pijn doen, laten we het samen transformeren!
Blijf bij je eigen gevoel welke verantwoordelijkheden je wilt meegeven aan je kinderen, wanneer wel en welke (nog) niet. Let maar niet op anderen, geen gezin is gelijk, geen kind is gelijk. Laat je niet beïnvloeden door wat zogenaamd normaal is omdat anderen het doen. De verschillen zijn soms zo groot.
Het is jouw verantwoordelijkheid om je kind te begeleiden en wanneer er toch iets mis gaat, mogen zij het niet ervaren als alleen hun verantwoordelijkheid. Want kinderen leren juist ook door missers en missers mogen ze maken, in een veilige omgeving. Maar jij bepaalt in welke omgeving zij zich bevinden.
Keep up the good work!
~ Moet dat nu
Er zijn best veel ouders die zich te moe voelen om er voor hun kind te zijn. Om te reageren, opbouwend of misschien wel onhandig. Alleen nog als het echt moet of als er anderen bij zijn..
Te moe, lamgeslagen door het leven. Tegenslag, uitdaging, alle ballen hoog houden. Te druk, alles moeten, volgen, te kort aan, echt niet meer kunnen. Het niet meer weten.
Het werkt niet, de kinderen luisteren niet, je weet het niet meer. Bij anderen lijkt het zo goed te gaan.
Alle manieren geprobeerd, het heeft toch geen zin, die van mij zijn anders.
En dan die tijdsgeest zo als het nu zogenaamd gaat;
Ze voeden zichzelf wel op, ze voeden elkaar op, deze kinderen luisteren niet ze zijn anders in deze tijd.
Kinderen leren wel door de media, school en opvang. Zij zullen het wel weten, beter weten, wie ben ik?!
Meer en meer de handen er vanaf, door allerlei redenen, maar niet slecht bedoeld, geen opzet.
Maar.. je kind verlangt;
Naar duidelijkheid en het blijven herhalen
Naar ogen die weten, zien en aankijken (vermoeid of niet)
Naar oren die echt luisteren
Naar jou die als de beste gevoelens herkent
Naar die extra knuffels
Oprechte aandacht al is het maar heel even
Naar het samen doen
Dat je er bent wanneer je kan
Naar jouw lach
Naar jouw liefde
Dat je sorry zegt wanneer het nodig is
Dat je ruimte geeft om te experimenteren, zonder het volledig loslaten
Dat je je kind betrekt bij wat voor jou belangrijk is en dat jij jezelf betrekt bij wat voor je kind belangrijk is.
Je kind verlangt geen wonderen;
Dat je alles goed doet
Dat je alles goedkeurt
Dat je van alles geeft
Dat je alle antwoorden hebt
Dat je alleen maar bijzondere dingen samen doet, de highlights leeft
Je kind verlangt dat niet, niet echt.
Er is alleen maar een verlangen naar jou, naar jullie, naar een oprecht samen.
Zo nu en dan doe ik een opruimbeurt betreft de energie van de kinderen of van mezelf. Vooral als er een aanleiding toe is. Bijvoorbeeld wanneer er sprake is van nachtmerries, herhaaldelijk vervelend gedrag, piekeren voor het slapen gaan, zware overprikkeling, dat soort dingen.
Wanneer we in onze eigen en/ of positieve energie zitten is dat een lichte energie. Het voelt gezond, je hebt zin in dingen, je bent ontspannen, je bent moe zonder negatief te zijn etc.
Dan zijn er geen 'donkere' zielen bij je in de buurt waarvan je de energie (per ongeluk) overneemt. Misschien zijn er wel overleden (bekende) zielen bij je in de buurt, maar deze genieten van jou, zijn trots op je en geven je positieve energie. Daar heb je geen last van, eerder profijt van.
Er zijn namelijk voortdurend zielen/ levens om je heen, overal. Zeg maar 'achter de sluier' / een andere dimensie, maar we komen er dus wel mee in aanraking betreft gevoel.
Wanneer jij of je kind langere tijd negatief zijn of nachtmerries hebben, dan zit de negatieve energie van 'donkere' zielen aan jouw energie of aan je kind zijn/ haar energie vastgeplakt. Donkere zielen zijn nog niet overgegaan naar het licht/ lichte energie, ze voelen zich nog te sterk aangetrokken/ verbonden met de (zwaardere energie van de) Aarde.
Ze zijn dan ook het liefst aanwezig bij donkere gedachtes, boosheid, angst, gepest, ziektes, geroddel, verslaving, geweld, ruzie, ongezond voedsel en omgevingen met lage normen en waarden. Hoe meer donkere zielen, hoe 'donkerder'/ zwaarder de sfeer. Hoe sneller jij of je kind uit 'een goed gevoel' worden gehaald.
Donkere zielen willen niet verblijven in een bewust gekozen/ gevoede lichtere energie. Zoals frisse lucht, balans, opgeruimdheid, liefde, licht, kristallen, etherische oliën, uitpraten van problemen, knuffelen, vergeven, duidelijk zijn, troosten, bloemen, kruiden etc. Hier kun je dan ook bewust aandacht aan geven.
Gedurende mijn opleiding door de Engelen ben ik veelvuldig getest in het opruimen van ongezonde energie, een belangrijk onderdeel van het Aardse leven.
Door mijn onzekerheden heen, bleek het helemaal niet zo moeilijk te zijn. Hierbij een voorbeeld: Ga staan bij de betreffende persoon/ kind/ ruimte.
Vervolgens kun je kiezen uit:
♡ In je gedachten of luidop zeggen dat alle zielen die niet voor het licht werken nu weg moeten gaan, daarbij adviseer ik ze het licht te volgen. Zeg dit in jezelf of luidop op krachtige wijze.
♡ In gebed of in een vraag, vraag je God/ Het Universum of de Engelen om alle donkere energiën te verwijderen. En zeg je dankjewel voor de hulp.
♡ Brand salie of een etherische olie in de betreffende ruimte/ omgeving (niet bij een kind doen) om ongewenste energieën te verwijderen.
♡ Bij oudere kinderen/ jongeren kun je uitleg geven over energieën en samen vragen om deze te verwijderen. En duidelijk zeggen dat liefdevolle ondersteunende energie wel welkom is.
Wat zou de wereld rap veranderen wanneer we de donkere energieën voortdurend naar het licht sturen. Dat we ze voortdurend verwijderen uit huizen, scholen, pleinen, werk en plekken waar vervelende dingen zijn gebeurt. Maar we moeten dit wel doen of vragen. Dit heeft te maken met onze vrije wil en keuze vrijheid op Aarde dat dit niet voor ons wordt gedaan.
Wat een lichtheid zal ons gaan omringen. Je voelt het al heel snel wanneer je energie verwijdert, de lucht klaart op!
Nodig lichte energiën uit in jou/ jullie leven en je zal ontdekken dat dat lastige plotseling wel lukt. Dat je dat extra drankje wel kan laten staan, dat jij of je kind rustiger is, dat je die telefoon wel kan wegleggen, dat je heerlijk droomt, dat je wel die aandacht voor de ander hebt.